تنهاترین سردار

شراب ماتم کشیدم از جام

                                       شدم خراب از خرابه شام

در این مصیبت چو نی بنالم

                                      ز شام تا صبح ز صبح تا شام

نگیرد آرام دل حزینم

                                     چو ان دلارام ندارد آرام

بگذر از این قصه پر از غم

                                    که این حکایت ندارد انجام

رقیه خاتون کجا و صحرا

                                   کنج خرابه سرای بی بام

چگونه از دیده خون نبارم

                                  که خون ز پایش چکد به هر گام

نام رقیه برده از دل من

                                 جان دو عالم فدای آن نام

جان به فدای نام رقیه

                                دل ز دو عالم می برد این نام

رقیه شد پیر ز داغ زنجیر

                              کبوتر حق فتاده در دام

بپوشم از غم لباس ماتم

                              همه لیالی تمام ایام

خار مغیلان و تازیانه

                             کجا روا بود بر آن گل اندام

اینم لینک این شعر با نوای کربلایی حمید علیمی:

http://divaneganehossein.persiangig.com/audio/roghayesoltan.wma